زمینه تملک کامل املاک حمام تاریخی مصباح کرج فراهم شد
تاریخ انتشار: ۲۵ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۲۶۶۱۱
به گزارش ایرنا، شهباز محمودی روز جمعه به خبرنگاران گفت: در سال ۹۷ پنج دانگ از املاک حاشیه حمام تاریخی مصباح کرج توسط اداره کل میراث فرهنگی استان البرز خریداری شد اما یک دانگ آن باقی ماند.
وی اظهار کرد : اکنون با تامین اعتبار و توافق با بخش خصوصی زمینه تملک باقیمانده این املاک تاریخی فراهم شده و به زودی در اختیار اداره کل میراث فرهنگی ، گردشگری و صنایع دستی استان قرار می گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
محمودی گفت : در کنار حمام مصباح بنای دیگری هم وجود دارد که جزو الحاقات این مکان تاریخی است که در سال ۹۷ توانستیم پنج دانگ از آن بنا را خریداری کنیم و یک دانگ باقی ماند.
معاون میراث‌فرهنگی البرز ادامه داد: طی مذاکراتی که با مالک به عمل آمده در روزهای آتی یک دانگ باقی مانده هم خریداری می‌شود و بنای الحاقی کنار حمام مصباح نیز به نام میراث فرهنگی سند می‌شود.
وی افزود: پس از این اقدام با توجه به اینکه تمام بنا صد درصد برای میراث‌فرهنگی است، می‌توانیم آن را از طریق ماده ۲۷ به بخش خصوصی با کاربری‌های فرهنگی واگذار کنیم.
محمودی بیان کرد: حدود ۹۰ درصد حمام تاریخی مصباح کرج بازسازی شده و کارهای جزیی پس از واگذاری توسط بخش خصوصی تکمیل می‌شود و برای استفاده عموم با کاربری‌های فرهنگی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد.
حمام مصباح متعلق به اوایل دوره قاجار است و در سال ۱۳۸۰ به شماره۳۷۹۰ به ثبت ملی رسیده است و به عنوان یکی از آثار فاخر و تاریخی شهرستان کرج در محله مصباح به شمار می‌رود.
استان البرز دارای ۵۵۰ اثر تاریخی و طبیعی است که ۳۱۴ اثر آنها ثبت ملی شده است.
این استان بیش از هشت حمام تاریخی دارد.
برچسب‌ها کرج میراث فرهنگی بنای تاریخیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: کرج میراث فرهنگی بنای تاریخی کرج میراث فرهنگی بنای تاریخی میراث فرهنگی حمام تاریخی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۲۶۶۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسناد ملی و میراث مکتوب، مهر تاییدی بر شناسنامه هویت و تاریخ یک ملت
اسناد ملی و میراث مکتوب، میراث‌دار و پاسبان شایسته‌ای برای حفظ ارزش‌ها، فرهنگ و تحولاتی است که یک ملت با خود داشته است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، سابقه نگهداری از اسناد در کشورمان به دوران هخامنشیان می‌رسد؛ ۱۹ اردیبهشت در تقویم ایران «روز اسناد ملی» نامگذاری شده تا یادآوری کند تک تک مردم این سرزمین، میراث‌دار و حافظ تاریخ و هویت خود هستند؛ در واقع هر شخص با آثار مکتوبی که می‌تواند داشته باشد، می‌تواند سندی از تحولات اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور را به آیندگان هدیه دهد تا هم پشتوانه اصالت این ملت باشد و هم در پیشرفت آن مؤثر واقع شود.
همانطور که گفتیم از دوران ایران باستان، ثبت و نگهداری استاد تاریخی در ایران وجود داشت، با این حال در دوران پس از اسلام نیز با توجّه به تأکید آموزه‌های اسلامی روی فرهنگ کتابت، حجم و اهمیت حفظ اسناد مکتوب، افزایش یافت؛ البته که افزایش جمعیت و نیاز به ارائه خدمات بیشتر نیز بی تأثیر نبود؛ خدماتی که باید ثبت می‌شد تا به نحو احسن ارائه شود.
در همین راستا، اصغر منتظرالقائم، استاد تاریخ در گفت‌وگو به خبرنگار ایمنا اظهار می‌کند: اسناد و مدارک تاریخی به چند دسته تقسیم می‌شوند که شواهد زنده به حساب می‌آیند زیرا گذشته فرهنگ تمدن و تاریخ و هویتمان را به جهانیان معرفی می‌کنند؛ اسناد، گاهی مکتوب و گاهی غیر مکتوب هستند، مثلاً یک ظرف، سکه، سند و موارد اینچنینی، سند یا منابع غیر مکتوب که می‌توانیم اطلاعاتی درباره هویت خود از آن به دست آوریم؛ مواردی مانند کتاب‌های تاریخی، جز اسناد مکتوب به حساب می‌آیند و برای تاریخ نوشته شده‌اند؛ در کنار آن، اسناد و مدارکی هم هستند که برای تاریخ نوشته نشدند اما به عنوان منبع و سند استفاده می‌شوند؛ مثلاً یک قباله ازدواج، فاکتور، معامله خانه، حکم انتصاب یک فرماندار و حتی توافقنامه‌ها می‌تواند سندهای محکمی بر هویت ما باشد.
وی می‌افزاید: گزارش‌ها و اطلاعاتی که مورخین می‌توانند از دل این موارد به دست آورند می‌تواند مشخص کننده هویت تاریخی باشد؛ ملت ما نباید اسناد و مدارک خود را از بین ببرند و آنها را به درد نخور و غیر قابل استفاده بدانند بلکه این اسناد در شهرداری‌ها، ادارات دولتی، مخصوصاً دادگاه‌ها و قوه قضائیه باید نگهداری شود؛ حتی نوع تدریس‌هایی که صورت می‌گرفته، مواد درسی و … از مواردی هستند که باید حفظ شوند تا آیندگان بدانند نظام آموزشی ما چگونه بوده و از مسائل اجتماعی، اقتصادی و بهداشت و درمان آگاهی پیدا کنند؛ هرچند این موارد به قصد تاریخ نوشته نشده است اما از آن استفاده تاریخی می‌شود.
استاد دانشگاه اصفهان خاطر نشان می‌کند: مواردی که ذکر شد، در اکثر کشورهای پیشرفته در مراکز اسناد، دسته‌بندی و نگهداری می‌شود و محققان از سراسر جهان درباره همه ابعاد تاریخ سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ملت‌ها می‌توانند از آن استفاده کنند؛ از همین جهت این اسناد برای ما اهمیت زیادی دارد.
منتظرالقائم ادامه می‌دهد: خوشبختانه مرکز اسناد ملی در تهران، ساختمان بسیار بزرگی است که در مراکز بسیاری از استانها، شعبه‌هایی دارد؛ این شعبه‌ها دارای کارمندان متخصص برای نگهداری و دسته بندی این اسناد هستند و با توجه به اینکه در ادارات و سازمان‌ها، بخشنامه‌هایی وجود دارد که باید جمع‌آوری شود، به اینجا منتقل می‌گردد تا حفظ شود.
وی تصریح می‌کند: اگر ادارات، توانایی نگهداری این اسناد را ندارند، می‌توانند آنها را به مرکز ملی اسناد ایران بدهند تا در آنجا به خوبی و با دسته‌بندی، مورد حراست قرار گیرند تا آیندگان بتوانند به خوبی از این اسناد، استفاده کنند.
استاد دانشگاه اصفهان بیان می‌کند: از اسناد قدیمی که وجود دارند، عکسبرداری صورت می‌گیرد و فایل‌های آن در کنار اصل سند، نگهداری می‌شوند؛ به همین ترتیب دیگر نیازی نیست که محققان به اصل سند، مراجعه کنند بلکه عکس‌ها و تصاویر آن را به صورت فایل‌های مشخص شده مورد استفاده قرار می‌دهند؛ لازم به ذکر است همانگونه که اسناد قدیمی، شماره بندی و با موضوعات مشخص، دسته بندی می‌شد، امروزه نیز اسناد قدیمی به صورت عکس استفاده می‌شود، اما اسناد جدیدتر، همگی به صورت فایل و الکترونیک هستند که در مرکز اسناد ملی نگهداری می‌شوند؛ با توجه به الکترونیکی بودن این اسناد، می‌تواند بسیار آسان‌تر در دسترس قرار گیرد و به جای ورق زدن تک‌تک اسناد، تنها با دادن موضوع می‌توانند به جستجو آن بپردازند.
منتظرالقائم تشریح می‌کند: اگر مردم به هویت تاریخی و فرهنگ خود و آینده خود علاقه دارند، تلاش کنند اسنادی که در خانه دارند را به مرکز اسناد ملی بدهند زیرا ممکن است خودشان راه و روش نگهداری از آنها را ندانند و مرکز اسناد با حفظ این موارد، آن را در اختیار محققان قرار دهد که می‌تواند شامل وصیتنامه‌های بزرگان خانواده، قباله ازدواج و حتی فاکتورهای خرید در زمان‌های مختلف باشد؛ ادارات و سازمان‌های دولتی و نهادهای مختلف هم می‌توانند احکام کارگزینی، قراردادها و …که از زمانشان گذاشته و نگهداریشان، امکان و ضرورتی در سازمان ندارد، در اختیار مرکز ملی اسناد قرار دهند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، اسناد ملی، حافظه ماندگار ملت ایران است و این حافظه ماندگار، یادگار داستان زندگی و خلاصه‌ای از شرح حال افراد در روزگاری است که تغییرات زیادی دست خوش آن می‌شود؛ بنابراین بر ماست که در حفظ و شناخت این اسناد ارزشمند، کوشا باشیم.
ببینید | فریادهای تهیهکننده سریالهای خاطرهانگیز رضا عطاران بر سر فرد محکوم در پرونده مرگ مشکوک زهره فکور صبور در صحنه دستگیری!